Hebben wij in Europa de Gorge du Verdon, dan hebben de Amerikanen de Grand Canyon en die is veel dieper en breder. Hebben wij ergens in Spanje nog een woestijn, dan hebben de Amerikanen in Nevada een veel grotere. Hebben wij nog ergens oude en hoge bomen, dan hebben de Amerikanen de veel oudere en veel hogere sequoia’s in Californië. “t Is gewoon zo, de Amerikanen hebben van alles wel iets hoger, dieper en breder. Maar in China kunnen ze in ieder geval zeggen dat ze de grootste vlooien/troep/handvaardigheids/vazen/antiek/enz. markt hebben.
Vanmorgen waren we op de Panjiayuan markt, inderdaad een gigantische markt waar elke dag enkele duizenden handelaars bij elkaar komen om aan de meer dan 50.000 dagelijkse bezoekers een ontzettende hoeveelheid curiosa aan te bieden. Kunst, nou ja, soms. Antiek, nou dat is maar afwachten. Echt zilver, wees op je hoede. Maar hoe dan ook, ’t is een ervaring. Curieus was om te zien hoeveel stalletjes er waren met posters en voorwerpen uit de Mao-tijd. Blijkbaar worden die nu vlijtig verzameld. De Grote Roerganger was er op alle mogelijke manieren terug te vinden. Ergens werd zelfs een uit drie delen bestaande poster van hem op de vieze vloer uitgerold, waarbij een aantal exemplaren van zijn Rode Boek dienden om het terugrollen te voorkomen (zie de foto). Ik denk dat in het recente verleden dit soort profane omgang met zijn beeltenis niet al te erg op prijs zou zijn gesteld!Je kunt hier uren ronddwalen, de traditionele Chinese papierkunst bekijken of de namaakschilderijen van nu wereldberoemde moderne Chinese kunstenaars, de sieraden uit Chinese minderheidsgebieden, Boeddha’s in allerlei soorten, maten en houdingen, Tibetaanse kastjes, tapijten, kleedjes, afgedragen kinderhoedjes en grote vazen, maar dan waarschijnlijk niet van de Ming dynastie. En je moet natuurlijk nooit de gevraagde prijs betalen. Maar is dat niet zo op al dit soort markten over de hele wereld?